Kastriot Dërmaku po përjeton ëndrrën e tij duke luajtur me një klub si Parma në elitën e futbollit italian. Seria A është një dëshirë që e kanë edhe lojtarët e njohur në botë dhe mbrojtësi shqiptar ka fatin ta prekë nga afër. Kjo falë sezonit të shkëlqyer me Kosenzën në Serinë B, ku tërhoqi vëmendjen e të gjithëve me paraqitjet e tij.
Futbollisti i Kombëtares shqitpare ka dhënë një intervistë për median italiane “Calciomercato”, ku ka folur më gjatë rreth eksperiencës së tij të parë në kampionatin elitar të Italisë. Emocionet e debutimit për të kanë qenë të mëdha,ndërsa zbulon se ka thirrur menjëherë babain e tij për të ardhur dhe për ta ndjekur nga afër. Vend të rëndësishëm në rrëfim ka zënë edhe Kombëtarja kuqezi, ku ka treguar emocionet e të mbajturit veshur fanellën e Shqipërisë si dhe golin e parë me ta.
Sulmuesi më i vështirë?
Rodrigo Palacio. Ai është një njeri i shkurtër, i shpejtë dhe ekspert që lëviz gjithmonë në kohën e duhur. Nuk ishte e thjeshtë ta mbulonim, edhe nëse e çuam në shtëpi një pikë kundër Bolonjës ishte një ndeshje e ndërlikuar”.
Pas një sezoni të mirë me Cosenza në 2018-19 nuk rinovuat dhe mbetët i lirë. Po e prisje ofertën nga Seria A?
“Në Cosenza ne nuk e gjetëm marrëveshjen për zgjatjen. Kishte dy-tre klube të Serisë A të interesuara, por në Parma jam shumë mirë dhe jam i lumtur me zgjedhjen. Doja të provoja të luaja kartat e mia në nivele të larta, duke shkuar drejt 28 viteve e dija se do të ishte një nga shanset e mia të fundit”.
Më 20 tetor, debutimi para se babai i tij të vinte nga Kosova. Çfarë emocioni ishte?
“Një debutim që gjithmonë do të mbetet në kujtimet e mia, gjithashtu sepse gjithçka ndodhi shpejt. Të shtunën në mëngjes Bruno Alves kishte pasur telashe, ditën tjetër trajneri më hedh në formacion. Sapo kuptova se do të kishte mundësinë të luaj, unë menjëherë e telefonova babanë tim në Kosovë dhe ai mori fluturimin e parë për në Itali. Ishte emocionuese, gjithashtu sepse ne fituam 5-1 duke pasur një ndeshje të shkëlqyeshme. Një ditë që do ta kujtoj gjithmonë me shumë dashuri”.
Në të kaluarën keni thënë se Bruno Alves është shoku më i fortë i skuadrës me të cilin ka luajtur. Çfarë këshillash jepni?
“Ai është një lider në çdo aspekt, nga mënyra sesi ai stërvitet deri në mënyrën se si ai kujdeset për detajet jashtë fushës. Mund të mësoni prej tij edhe thjesht duke parë se si sillet. Ai ka një mentalitet fitues që e tregon çdo ditë me angazhimin që ai vendos në fushë. Mund të shihni që ai luajti në nivele të rëndësishme dhe me kampionë të shkëlqyeshëm. Unë jam përpjekur gjithmonë të mësoj sa më shumë të jetë e mundur prej tij, në futboll, por jo vetëm: mënyra për të stërvitur, për të përgatitur lojëra, vëmendja ndaj të ushqyerit”.
Deri në momentin e ndërprerjes shënuat 11 paraqitje. Dhe të mendosh se dukej, të paktën fillimisht, që do të huazohej.
“Jam shumë i lumtur me atë se si po shkonte ky sezon. Kam pasur një numër të mirë ndeshjesh, falë edhe ndihmës së ekipit dhe stafit që më ndihmuan të vendosem sa më shpejt. Këtu janë lojtarë të rëndësishëm, të cilët kanë qenë në ekipe të mëdha”
A ka ndonjë mbrojtës i cili jeni frymëzuar?
“Unë nuk kam një të veçantë. Përpiqem të shikoj shumë ndeshje, sot mendoj se më të mirët janë Sergio Ramos, Van Dijk dhe Chiellini. Të tre janë të ndryshëm nga njëri-tjetri, por vëzhgimi i tyre ndihmon për të përmirësuar”.
Lindur në Scandiano (provinca e Reggio Emilia) por duke luajtur me Shqipërinë: a ndjeheni më shumë italian apo shqiptar?
“Ndoshta më shumë shqiptare. Origjina ime është ajo, është gjuha që kam folur në shtëpi me familjen time. Kur mundem shkoj gjithmonë në Shqipëri dhe Kosovë. Nga një këndvështrim kulturor, megjithatë, pasi jam rritur këtu ndjehem Italian. Flas mirë gjuhën dhe kam shumë miq, në Itali ndjehem mirë dhe mendoj se do të qëndroj këtu edhe kur të ndalem së luajturi ”.
Bëtë debutimin në Kombëtare me Panuccin, tani ka Reja.
“Panucci më dha mundësinë të bashkohem në Kombëtaren A, ishte një ëndërr. Kur e dëgjova nuk mendova për një sekondë. Kam një marrëdhënie të shkëlqyeshme me Rejan, ai më dha besim menjëherë. Ai dhe stafi i tij ata sollën shumë përvojë në ekip. Ne po bëjmë mirë dhe shpresojmë të bëjmë më mirë sesa në dy vitet e fundit. Do të ishte mirë të kualifikoheshim për ndonjë kompeticion të rëndësishëm”.
Pasi e pa debutimin tuaj në Serie A, babai juaj ishte gjithashtu në tribunë kur shënuat golin e parë me Shqipërinë. A është ai fatsjellësi juaj?
“Po, mbase ishte dita më e mirë e karrierës time. Ne luajtëm në shtëpi kundër Islandës, ishte një ndeshje themelore për t’u kualifikuar në Kampionatin Evropian. Ndeshja ime e dytë si titullar, unë doja të bëja mirë. Babai im ishte në stadium, xhaxhai dhe gjyshi im. Është një kujtim që nuk do ta harroj kurrë sepse jo të gjithë kanë mundësinë të veshin fanellën e ekipit kombëtar, duke shënuar ishte qershia mbi tortë. ”
Ëndrra e futbollistit Dermaku?
“Duke folur për klubet, do të doja të vazhdojë të luajë në Serie A. Me fanellën e Shqipërisë do të doja të merrja pjesë në një evropian ose një Kupës së Botës. Mendoj që përfaqëson më të mirën emocionalisht”., është shprehur Kastriot Dërmaku.