Sa herë që bëhej fjalë për rrëmujë në familjen time, gjithmonë shkaktari do të isha unë, Kristali që në shtëpi nuk linte gjë pa thyer. Nostagjike kur i rikthehem, por nuk mund të anashkaloj fëmijërinë mes aq shumë kujtimesh të paharrueshme. Në lagje njihesha si një fëmija më grindavec që gjendej